Kubuś jest największym naszym skarbem. Niestety rok temu zdiagnozowaliśmy u niego autyzm wczesnodziecięcy. To dziecko zaskakuje nas każdego dnia zdejmując samemu bluzkę czy rysując obrazek. Dla dzieci w jego wieku są to czynności które w pewnym wieku po prostu same przychodzą on musi się tego uczyć. I uczy się. Kubusiek pozwala nam, rodzicom płakać ze szczęścia jak zrobi siku do nocnika mimo że kilka minut później nasika wszędzie tylko nie tam. Dzięki Kubusiowi uczymy się cieszyć z chwil takich prostych...Uśmiechu z rana, zapięcia pasów czy odpowiedniego złapania kredki;)