Witam serdecznie - jestem 15 letnim chłopcem nie mówię choć często się uśmiecham, mam silne stereotypy bo nie mogę tego opanować rodzice mnie rehabilitują już lat (12 LAT)wszystko to robią dla mnie ponieważ nie przestali we mnie wierzyć Rehabilitacja, logopeda, si, masaże, suplementacja diety oraz jedzenie bez mleczne bez glutenowe,bez cukrowe wspomagają mój rozwój. Mimo to że jestem mocno zaburzony kochają mnie rodzice i dalej mnie usprawniają bo żyję mam serduszko, uczucia, łzy, smutek, radość. A ten ludzki świat mnie przeraża i do końca go nie rozumiem-lękam się biję z bezradności-AUTOAGRESJA-Bez ludzkiej pomocy nigdy rodzice nie dali by rady ponieważ wszystko jest płatne-Rehabilitacja jest bardzo droga.