Tymon ma teraz 12 lat - zdiagnozowany autyzm w wieku 2 lat. Poszedł do szkoły w wieku 7 lat. Gdy miał 5 nie korzystał jeszcze z toalety, znał kilka podstawowych słów. Tymon musi opanować materiał szkolny, ale musi też uczyć i trenować np. jak trafić do najbliższego sklepu, jak się bawić z kolegą, jak zapiąć guzik. Ma SZANSĘ być samodzielnym człowiekiem, pracować, utrzymać siebie nie korzystając z pomocy opieki społecznej. Ale musi się postarać... Bardziej niż inni. Uczyć się i trenować... Więcej niż inni. Mieć motywację... Większą niż inni. Ostatnio jednak chyba stwierdza, że go to przerasta, że tego wszystkiego do nauczenia jest za dużo. Patrzy wtedy w pustą przestrzeń i się tylko bezwiednie uśmiecha do świata w swojej głowie. Jednak po "powrocie" gdy go spytać co robił jest tym zażenowany, bo jest inteligentnym chłopcem, który wie że musi się skoncentrować na tu i teraz. Chcemy dać mu SZANSĘ na samodzielność i normalne życie. Na to żeby nie uciekał do swojego świata. Pomóż nam w tym.