Szymon codziennie, od urodzenia, każdego dnia zdobywa swój Mont Everest. Nauczył się chodzić, nauczył się pisać ręcznie, nauczył się pływać - ma kartę pływacką, i jeździć na rowerze - ma kartę rowerową. Jest laureatem konkursów recytatorskich, ortograficznych i językowych. Zatańczył poloneza na balu gimnazjalnym. Studniówki nie miał, jak cały rocznik, z powodu pandemii, ale maturę zdał świetnie i rozpoczął samodzielne życie studenckie w warszawskim akademiku. Nauczył się - swoją jedną sprawną ręką - odcedzać makaron, otwierać domowe słoiki i szykować kanapki na uczelnię. W obcym mieście, będąc jeszcze niepełnoletnim, zatroszczył się o swoją systematyczną rehabilitację i konieczne terapie. Nigdy nie spóźnia się na zajęcia i zalicza wszystkie przedmioty. W najbliższych miesiącach będzie bronił pracę licencjacką Troszczy się o innych uczestnicząc w kilku wolontariatach. Zainicjował na UW Stowarzyszenie Studentów z Niepełnosprawnościami, pełni w nim funkcję sekretarza. Na całym świecie nie ma tylu górskich szczytów ile Szymon zdobył w swoim nieledwie 20. letnim życiu. Państwa wsparcie wykorzysta na konieczną rehabilitację, która umożliwia samodzielne osiąganie kolejnych Everestów. Dziękuję! mama Szymka