Mam na imię Julia, jestem nastolatką która swoje życie dzieli z niechcianym z kolegą - autyzmem. Dzięki setkom jeśli nie tysiącom godzin żmudnej terapii pokonałam już wiele trudności i mogę uczyć się w normalnej, zwykłej szkole. Niestety w dalszym ciągu nie radzę sobie zbyt dobrze z wieloma rzeczami. Nie potrafię mówić o swoich emocjach, stresuje mnie wiele sytuacji życia codziennego. Coraz bardziej doskwiera mi „inność”. Wierzę, że jeśli dalej będę tak ciężko pracować jak dotychczas to w przyszłości będę samodzielna i będę potrafiła to wszystko co moje koleżanki.