Będąc sama osobą chorą na porażenie mózgowe jedyne czego pragnęłam w ciąży to by moje dziecko było zdrowe. Przez kilka lat wydawało się,że moja nadzieja się spełniła.Ale gdy syn nie mówił mając 3 lata zaczęliśmy pytać czy wszystko w porządku i poszukiwać specjalistów, którzy by Nam pomogli. To doprowadziło do diagnozy autyzm dziecięcy w styczniu 2006 roku.Po kilku latach rehabilitacji ze względu na jego postępy i wydłużające się listy kolejnych chorych syn przestał być objęty opieką terapeutyczną. Obecnie uczy się z pomocą nauczyciela wspomagającego w klasie integracyjnej. Im starsze są dzieci tym więcej zależy od terapii finansowanych jedynie przez rodziców / tzw.wczesne wspomaganie jest finansowane do 7 roku życia/ dlatego jeśli możecie pomóc prosimy o Wasz 1 procent m.in. wsparcie terapii psychologicznej i ćwiczenia rehabilitacyjne naszego syna - obecnie ucznia gimnazjum integracyjnego. Sylwia i Tomasz-rodzice Bartka