Opisać swoje dziecko... Jak dla każdego rodzica własne dziecko jest najcudowniejsze, najmądrzejsze, jedyne w swoim rodzaju. Gabryś bo tak każe sam do siebie mówić, cudowny 11 latek wszędzie go pełno, ma zawsze mnóstwo pytań i dużo mówi, wie rzeczy których ja nie wiem, używa słów które mnie zaskakuja ale jest druga strona mnóstwo nieracjonalnych lekow, ogromne problemy z rówieśnikami, nie rozumie mimiki, zamiarów innych osób, boi się gdy traci mnie z oczy, płacze, nie może spać, ma ogromną wybiórczość pokarmową, jest nadwrażliwy na dźwięk, na dotyk,jest tego tyle że nawet nie umiem wszystkiego wymienić. Prześladowany w szkole przez dzieci ze względu na swoją odmienność, nie rozumie czemu go tak traktują. Cierpi i my razem z nim. I w tym wszystkim pada w końcu "zespół aspergera" . Jestem w szoku jak to możliwe ale dignozuje, jeżdżę od lekarza do lekarza oczywiście z własnych środków, w między czasie szukam pomocy ale wszyscy mówią że dopóki nie ma diagnozy nie można nic zrobić na NFZ. W końcu trafiam do specjalistów oczywiście prywatnie bo na NFZ jedyny termin to 2024 rok i po kilku spotkaniach mam diagnoze, mam pewność, choć wiedzilam już wcześniej i co teraz terapia terapia i jeszcze raz terapia ale na nią potrzeba ogrom pieniądzy. W tym momencie czekamy na komisji lekarska. To nie koniec problemów Gabrysia jest tez astmatykiem,oraz ma wadę postawy, krótsza kończynę musi mieć specjalistyczne wkładki w tym temacie mamy wizytę niebawem u specjalisty. Dla nas liczy się każda zł, chcemu pomóc swojemu dziecku, jak każdy rodzic, ale jest tego tyle że czasem po prostu nie dajemy rady...