Diagnoza Krzysia była dla nas prawdziwym zaskoczeniem, chociaż od paru lat wiedzieliśmy, że syn wymaga wsparcia. Zanim otrzymaliśmy rozpoznanie, Krzyś był już pod opieką psychologa, uczestniczył w Treningu Umiejętności Społecznych i terapii INPP. Do tej pory myśleliśmy, że syn potrzebuje tylko delikatnej pomocy przy nabyciu paru kompetencji społecznych. Okazało się jednak, że czeka nas całkowita rewolucja i zmiana w postrzeganiu jego świata. Zespół Aspergera to nie wyrok. Ta diagnoza wpływa jednak na całą rodzinę, zmienia priorytety i weryfikuje plany. Zbieramy środki na terapię syna bo wiemy, że długa droga przed nami.