Rodzeństwo z ZA i wieloma ciekawymi i mniej ciekawymi dodatkami w postaci współistniejących: astmy, depresji, choroby schizoafektywnei dwubiegunowej, problemów ortopedycznych i innych. Tu zespół Aspergera jest tylko wspólnym mianownikiem. Każde inne, każde wyjątkowe, z innymi zdolnościami, marzeniami, potrzebami i problemami. Amelia – najstarsza córka, 16 lat, zdiagnozowano u niej: ciężką postać choroby schizoafektywnej dwubiegunowej, która charakteryzuje się objawami schizofrenii z równocześnie naprzemiennie występującymi etapami manii i depresji, a także zespół Aspergera. Z tego powodu częstych, długotrwałych hospitalizacji Amelia została zmuszona do porzucenia wymarzonej szkoły plastycznej. Córka wymaga farmakoterapii, terapii, ciągłej opieki psychiatry i psychologa. Kiedy Amelka nie jest w szpitalu całodobowym, przyjęta zostaje na szpitalny oddział dzienny, gdzie poddawana jest terapii oraz jest pod stałą kontrolą lekarzy specjalistów, odbywają się tam również zajęcia szkolne. Codziennie trzeba ją zawozić i odbierać, ponieważ nie jest w stanie przemieszczać się sama. Amelka ma orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Jonasz – syn, lat 15, pogorszenie się jego stanu w 2016 roku w końcu naprowadziło lekarzy na diagnozę zespołu Aspergera, która jak się później okazało dotyczy wszystkich dzieci. Ta pierwsza diagnoza syna wymagała od nas znacznych środków finansowych, kilkakrotnie musiał również zmieniać szkołę. Aktualnie udało się znaleźć szkołę, która zapewnia mu wszystkie niezbędne zajęcia wspomagające. Kajetan – syn, 10 lat, zdiagnozowano u niego zespół Aspergera i ADHD. Z powodu trudności z nauką, koncentracją i w kontaktach z rówieśnikami w zeszłym roku wymagał nauczania indywidualnego. Aktualnie udało mu się wrócić do szkoły. Wymaga nauczyciela wspomagającego. Ze względu na nietolerancję fruktozy trzeba dbać o jego specjalną dietę.